Czym jest starczowzroczność?

Oko z wiekiem starzeje się. Starczowzroczność, inaczej presbiopia, pojawia się około 40 - 45 roku – oko traci swoją zdolność akomodacji. Zdrowe oko, patrząc na przedmiot, który znajduje się w oddali, widzi go ostro i wyraźnie – soczewka skupiająca promienie jest płaska. Kiedy przenosimy wzrok na przedmiot znajdujący się bliżej, mięśnie, które są zlokalizowane pod soczewką, zmieniają jej kształt - soczewka w efekcie staje się wypukła. Soczewka oka z wiekiem traci swoją elastyczność co powoduje spadek ostrości widzenia przedmiotów z bliższej odległości – jest to jeden z głównych objawów starczowzroczności. Z biegiem czasu soczewka zmienia swój kształt w coraz mniejszym stopniu, a wyraźne widzenie przedmiotów znajdujących się blisko jest coraz trudniejsze. Pierwszymi sygnałami, które powinny nas zaniepokoić, są problemy z odczytaniem małego tekstu w gazecie bądź książce, a także szybsze męczenie się wzroku przy wykonywaniu prac w bliskiej odległości. Stopniowo coraz bardziej oddalamy tą gazetę czy książkę by odczytać tekst, a kiedy i to staje się niewygodne i niewystarczające – wtedy absolutną koniecznością stają się okulary lub soczewki do czytania czy prac w bliższej odległości.

U osób mających nadwzroczność, może być konieczne zastosowanie okularów progresywnych, w których zmiana ostrości następuje płynnie, nie jest odczuwalne wyraźne przejście bliży i dali. Popularne stają się również progresywne soczewki kontaktowe. Taka soczewka dzieli się na 2 części – w środku znajduje się kółko, przez które dobrze widzimy przedmioty znajdujące się w bliskiej odległości, natomiast na zewnątrz znajduje się pierścień, przez które doskonale widać przedmioty dalekie. Soczewki te wbrew pozorom są wygodnym rozwiązaniem, jednak trzeba „nauczyć się” przez nie odpowiednio patrzeć.

Umów się na dokładne badanie wzroku do naszego Centrum Okulistycznego.

KONTAKT

Wstecz