Stożek rogówki |
04.07.2014 |
Stożek rogówki (keratoconus gr. kerato – róg, łac. conus – stożek) – degeneracyjna, niezapalna choroba rogówki oka, której przebieg charakteryzują zmiany w strukturze rogówki prowadzące do jej ścieńczenia i nadmiernego uwypuklenia.
Porównanie rogówki zdrowej i ze stożkiem rogówki.
W wyniku choroby krzywizna rogówki przybiera odbiegający od normalnego stożkowaty kształt. Stożek rogówki może prowadzić do znacznego zaburzenia wzroku – pacjenci często skarżą się na niewyraźne lub mnogie widzenie obrazu oraz nadwrażliwość na światło. Wbrew powszechnemu przekonaniu o rzadkości choroby, stożek jest najczęściej spotykaną dystrofią rogówki, która występuje z taką samą częstotliwością we wszystkich grupach etnicznych na całym świecie i dotyka około jedną na tysiąc osób.
ŹRóDÅO : WIKIPEDIA
Przeważnie we wczesnym okresie dojrzewania, przed 18 rokiem lub tuż po 20. W znikomych przypadkach choroba może wystąpić u dzieci lub w późniejszych latach dojrzałego wieku. U większości pacjentów objawia się łagodnym astygmatyzmem, niewyraźnym widzeniem, powieleniem widzianego obrazu lub rozciągnięciem go. Przebieg stożka rogówki bywa różny, u niektórych pacjentów choroba utrzymuje się w jednym stadium przez wiele lat lub stale, u innych rozwija się gwałtownie lub przybiera formę okresowych pogorszeń pomimo ogólnie łagodnego przebiegu. Stożek rogówki najczęściej rozwija się przez 10 do 20 lat, po czym następuje zatrzymanie zmian.
Charakterystycznym objawem stożka rogówki jest poliopia jednooczna, czyli widzenie mnogie. Zamiast jednego obrazu pacjent widzi ich wiele (dwa lub więcej), chaotycznie rozrzucone w przestrzeni.
Najczęściej stosowaną metodą na przywrócenie dobrego widzenia jest noszenie twardych gazoprzepuszczalnych soczewek kontaktowych. Soczewki nie leczą ani całkowicie nie eliminują stożka rogówki, tylko korygują jej krzywiznę. Takie soczewki są wykonywane indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie badania topografem rogówkowym. Jest to urządzenie wykorzystujące technikę komputerową - precyzyjnie odwzorowuje kształt rogówki w formie mapy i pozwala wykryć wszelkie nieprawidłowości. Soczewki muszą być tak dobrane, by nie uciskały za mocno szczytu stożka i nie uszkodziły powierzchni rogówki. Działanie optyczne soczewki polega na tym, że przestrzeń między stożkowatą rogówką a gładką wewnętrzną stroną soczewki zostaje wypełniona płynem łzowym, dzięki czemu poprawia się ostrość widzenia. Odpowiednio dobrane twarde soczewki dobrze spełniają swoje zadanie przeciętnie przez półtora roku, potem - z powodu postępu choroby - trzeba je zmienić. Może jednak dojść do sytuacji, kiedy soczewki okażą się już niewystarczające. Ponadto stosowanie ich przez długi czas zwiększa ryzyko powikłań. Wtedy pomocne może być leczenie chirurgiczne.
W naszym Centrum Okulistycznym przeprowadzamy badanie pod kątem stożka rogówki za pomocą topolyzera firmy WaveLigh. Sposobem bezdotykowym zostanie stworzona mapa rogówki. Badanie przeprowadza doktor nauk medycznych, specjalista chorób oczu, chirurg okulista.
Zadzwoń, napisz, umów się już dziś na badanie pod kątem stożka rogówki.